ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္ ထိနမိဒၶကုိ ပယ္ျပီးျဖစ္ပါရက္နွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အိပ္ၾကေသးသနည္း....

ရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္တို႕သည္ ထိနမိဒၶကို ပယ္ျပီးျဖစ္ပါလ်က္နွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္

အိပ္ၾကေသးသနည္း။

ထိနဆိုတာ စိတ္၏ထိုင္းမိုင္းျခင္းကုိ ဆိုလုိပါတယ္။

မိဒၶဆိုတာ ေစတသိတ္တို႕၏ ထုိင္းမိုင္းျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။ စိတ္ကေတာ့

သိပါတယ္၊ ေစတသိတ္ဆိုတာ ဘာပါလဲဟုဆိုလွ်င္ မိိမိတို႕၏

ခႏၶာကိုယ္ၾကီးတြင္ ခႏၶာသည္ ရုပ္, ေ၀ဒနာ ,သညာ, သခၤါရ,

၀ိညာဏ္အားျဖင့္ ငါးပါးရွိတယ္။ ဥပမာ -

မိမိတို႕ ထမင္းစားတဲ့အခါ ထမင္းဆိုတဲ့ရုပ္တရားနွင့္ လက္ဆိုတဲ့

ရုပ္တရားျခင္း ထိေတြ႕ျခင္းဟာ ရုပ္တရားျဖစ္တယ္။ ထမင္းနွင့္ဟင္း

မွ်တေအာင္ ျပဳျပင္ျခင္းဟာ သခၤါရျဖစ္တယ္။ စားရန္အတြက္

ထမင္းလုပ္ကုိ ခံတြင္းသုိ႕သယ္ေဆာင္လာျခင္းကို မွတ္သားလိုက္ျခင္းဟာ

သညာျဖစ္တယ္။ စားေနတယ္ ၀ါးေနတယ္လို႕ သိေနျခင္းဟာ

၀ိညာဏ္ျဖစ္တယ္။ စားတဲ့အခါ အရသာကုိ

ခံစားျခင္းဟာ ေ၀ဒနာတရားျဖစ္တယ္။ ဒီခႏၶာငါးပါးထဲက ေ၀ဒနာ သညာ

သခၤါရ ၃ပါးက ေစတသိတ္လုိ႕ေခၚပါတယ္။

ၵ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ရုပ္တရားရဲ႕ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မွု႕ေၾကာင့္ေရာ

စိတ္ေစတသိတ္တို႕ရဲ႕ ထုိင္းမိုင္းျခင္းေၾကာင့္ေရာ ငိုက္မ်ည္းၾကတယ္

အိပ္ၾကတယ္။ ထိနမိဒၶကို ပယ္ျပီးျဖစ္တဲ့ ရဟႏၱာတို႕ရဲ႕ အိပ္ျခင္းက်ေတာ့

စိတ္ေစတသိတ္ျဖစ္တဲ့ ထိနမိဒၶေၾကာင့္ အိပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။

ခႏၶာကုိယ္ၾကီးရဲ႕ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မွု႕ ကရဇကာယရဲ႕

ၾကင္နာႏြမ္းနယ္မွု႕ေၾကာင့္သာ အိပ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

BY-ASHIN SUMANGALA